Gecen gun matraktan cikip istiklalde yuruyordum duragima dogru, sonra yolda su belediyenin reklam panolarinda sahne senin istanbul afisini gordum sonra basladim dusunmeye..Aslinda her birey bir sovmen ve herkes kendi sahnesinde kendi sovunu sahneliyor, kimisi konusuyor kimisi susleniyor kimisi seviyor kimiside dusunuyor ama herkes kendini arkadaslarina, etrafindaki insanlara, hocalarina, patronuna kendini sergiliyor, herkes birbirinin seyircisi ve sovmeni..Her insanin kendi sahnesi var ve bu sahnenin sinirlarini kendi ciziyor bazen baska insanlarla bi donem ayni sahneyi paylasiyor, bazende arkadaslariyla yan yana sahnelerde oynuyorlar.Bu sahnede hayata dair hersey var tabi kimiside sovunun zorluguna dayanamayip sahnesini terkediyor en kotusude bu heralde(bazen okadar mantikli geliyorki..).Yaa bi afisten nerelere geldik, benim blog acmamdaki neden de galba bu yazi bunlari cerene anlattiktan sonra gel sana blog acalim dedi eh bende soylicek cok sozum oldugunu farkedince iste birde burda sovumu sergiliyorum neysecime nediyordum heh o sahnede neler yasanirsa yasansin nekadar hayal kirikliklari olursa olsun sov devam etmeli (Ha suda varki afisi gordugum anda dinledigim sarki da Queen- Show Must Go On=)
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
hoşgeldin.
bence yazılarını yazarken noktalama işaretleri kullansan, cümle nerde başıyor nerde bitiyor ayrıt edebilsek çok daha güzel olur. ayrıca dahi anlamındaki de ve da ayrı yazılır. ha bunlar seni yıldırmasın. zira şov mast go on!
ersiiin hoşgeldiiiin.
-beybin.
Yorum Gönder